فردا روز جهانی زبان مادری ست و طبق روال گذشته از الان خیلی‌ها پیام تبریکشون رو آماده کردن. واقعا تبریک به چی؟ چرا عادت داریم همه چیز رو به ابتذال بکشیم. نوشته پایین از شاهد علوی ست
می‌فرمایند این‌که زبان مادری من زبان رسمی است و شما هم باید به زبان مادری من درس بخوانی و این هم منافاتی با برابری و دمکراسی و عدالت ندارد.
عرض می‌کنم لجن بگیرند آن دمکراسی و برابری و عدالتی را که زبان مادری من را درجه دوم، بومی و محلی می‌نامد و حق من برای تحصیل به زبان مادریم در سرزمین خودم را ممنوع می‌کنند.
حالا به تمام تمایمت ارضی‌ها، امنیت ملی‌ها، همبستگی ملی‌ها، کمبود منابع‌ها و حقوق بین‌الملل‌ها متوسل شوید تا رسمیت خودتان و غیررسمی بودن من را موجه و مشروع کنید!
*عنوان مقاله ای از محمود صباحی
زبان ,مادری ,هم ,برابری ,رو ,ملی‌ها، ,زبان مادری ,مادری من ,به زبان ,برابری و ,دمکراسی و
درباره این سایت